Bron: Khalil Harb The Cradle 23 mei 2024 ~~~
Israël streeft naar snelle, gewelddadige oorlogen, terwijl zijn tegenstanders streven naar langzaam verlopende, onregelmatige uitputtingsoorlogen. Nu, met de opleving van verzetsoperaties in Jabalia en de Gazastrook, heeft Israël zowel het terrein als de oorlog verloren.
De situatie op de grond in het vluchtelingenkamp van Jabalia, ten noorden van Gaza Stad, is meer dan slechts een militair treffen tussen een binnenvallende troepenmacht en verzetsstrijders die een “guerrillaoorlog” voeren. De diepere implicatie van de plotselinge gevechten die zijn ontstaan in het grootste kamp van Gaza is dat Israël er veel meer in verstrikt is dan het wil erkennen, wat een afspiegeling is van de Amerikaanse ervaring in het rampzalige Vietnam-moeras.
In tegenstelling tot de Ho Chi Minh Trail in Vietnam is Gaza echter een vlakke strook land waar geen grensovergangen, bergpassen of bossen zijn zodat het verzet personeel en wapens gemakkelijk over grote stukken terrein kan verplaatsen. Egypte, dat de grensovergang Rafah met Gaza deelt, heeft zich van de Gazastrook gedistantieerd en de Gazanen delen geen andere grenzen met de buitenwereld.
De opleving van het verzet in Jabalia, in felle gevechten die het Israëlische leger hebben verrast, is daarom een teken van wat sommigen een ‘wonder’ noemen.
Meer dan een guerrillaoorlog
In een gesprek met The Cradle zegt een Hamas-leider dat de beweringen van Tel Aviv om het noorden en midden van de Strook te controleren voordat ze zich op het zuiden richten, altijd vals zijn geweest en dat het verzet nog steeds zijn kracht en leiderschap behoudt.
De woordvoerder van de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ), Mohammed al-Haj Moussa, beoordeelt de situatie op dezelfde manier en zei tegen The Cradle: “We zijn klaar voor een lange uitputtingsslag” – een soortgelijke uitspraak als de woordvoerder van de Qassam Brigades, Abu Obeida.
Hun commentaar dat het noorden van Gaza niet onder Israëlische controle is, zoals het vaak heeft beweerd, blijkt uit de opleving van de gevechten van vandaag in het noorden van de Strook.
Aan het begin van de oorlog trokken Israëlische troepen vanuit verschillende richtingen naar de Strook, waaronder Al-Atatreh, Beit Lahiya, Beit Hanoun en Shujaiya in het noorden en noordoosten, en vanuit centrale assen zoals Juhr al-Dik en de wijk Al-Zaytoun naar Sheikh Ajlin bij de kust – ogenschijnlijk om hun controle over het noorden van Gaza verder aan te scherpen.
In januari kondigde Israël echter een herschikking van zijn troepen aan, waarbij het zich terugtrok uit de meeste noordelijke gebieden en zich voornamelijk stationeerde in de wijk Al-Zaytoun, met de bedoeling zich te verplaatsen naar gebieden waar het verzet voortduurde, meestal ten zuiden van de Strook.
Het vertrouwen van Tel Aviv dat de zaken in Jabalia in haar voordeel waren gekeerd, was misplaatst. De vandaag aangekondigde verliezen van het bezettingsleger – zowel in soldaten als in materieel – bevestigen dat er een hevige strijd gaande is in het kamp en zijn omgeving.
Een hooggeplaatste Hamas-bron informeert The Cradle dat Israëls “grasmaai”-strategie, bedoeld om het verzet van Gaza periodiek te verzwakken of lam te leggen, niet de gewenste uitwerking heeft gehad, zelfs niet na 225 dagen oorlog.
De echte uitputtingsslag
Bronnen in het Palestijnse verzet melden dat zelfs de wijk Al-Zaytoun, een belangrijk bolwerk voor de Israëlische strijdkrachten om de ‘Palestijnse Viet Cong’ in Noord-Gaza tegen te gaan, niet meer te redden was voor de Israëlische soldaten. Palestijnse strijders doken regelmatig op van uit de puinhopen en onder de grond om een echte uitputtingsslag uit te vechten tegen de duizenden soldaten die daar gestationeerd waren.
Bronnen van het verzet zeggen ook dat een reeks explosieve wapens werd gebruikt in hinderlagen en aanvallen: “Al-Shuath bommen” en “Tandem” om Merkava tanks en andere gepantserde voertuigen te vernietigen, “Al-Yassin 105” granaten, en bommen en boobytraps in huizen met raketten en granaten die niet ontploften tijdens eerdere invallen, maar ontploften wanneer soldaten binnen dekking zochten.
Daarnaast zijn er ook voortdurende scherpschutteroperaties, mortierbeschietingen en plotselinge frontale botsingen met vijandelijke soldaten door strijders die uit tunnels tevoorschijn komen.
De eerder genoemde Hamasleider vertelt The Cradle dat deze operaties “het controleverlies van de IDF” onthullen en voegt eraan toe:
De vijand is niet voorbereid op lange en meervoudige gevechten, en dit is waardoor het zijn evenwicht verloor en tegelijkertijd de theorie begon te verliezen waarop het was gebaseerd, namelijk een beleid van afschrikking en preventieve operaties.
Een bijzonder ironisch aspect is dat het Israëlische leger beweerde dat het 20 van de oorspronkelijke 24 Hamasbataljons had ‘ontmanteld’, wat premier Benjamin Netanyahu een excuus gaf om door te gaan met zijn invasie van Rafah.
“We kunnen ze daar niet laten,” zei Netanyahu eerder deze maand in een interview over de intacte bataljons. “Wat ze proberen te doen is ons afpersen [of] chanteren om Gaza te verlaten. Laat ze op hun plaats, deze bataljons, laat hun leiderschap op hun plaats, en ze gaan Gaza weer overnemen en het opnieuw doen.”
Een gestagneerde ‘overwinning
Maar Netanyahu’s niet aflatende pogingen om Gaza te overweldigen en de ‘overwinning’ op het verzet uit te roepen, stuiten steeds weer op de muur van de Palestijnse Viet Cong en hun non-stop vertoon van nieuwe tactieken: misleiding, hinderlagen, sabotage, spionage, opoffering en, belangrijk, strategisch geduld.
Jabalia dient als een essentiële les van dit nieuwe en verbeterde verzet. Het is een daverende klap voor de premier en zijn oorlogskabinet, die een Israëlische ‘overwinning’ bij elke gelegenheid ondermijnen. Het legt de futiliteit bloot van de voorgestelde plannen – of die nu Israëlisch, Amerikaans of Arabisch zijn – om Gaza te bezetten, te besturen of er gezag over op te leggen.
Haj Moussa van de PIJ zegt dat de militaire gevechten in Jabalia en Rafah, waar de bezettingstroepen ook steeds meer verliezen lijden, laten zien dat Israël “al ongeveer acht maanden niet in staat is geweest om ook maar één van zijn verklaarde doelen in Gaza te bereiken, noch op het niveau van het ontwortelen van het verzet, noch op het niveau van de uitwijzing van zionistische gevangenen.”
Ondanks de onvoorwaardelijke militaire steun van de VS en het Westen, is Tel Aviv niet in staat geweest om zijn controle over Jabalia of andere gebieden definitief op te leggen. De PIJ-functionaris benadrukt dat de Al-Quds Brigades, de militaire vleugel van zijn beweging, nog steeds aanwezig is in de hele Gazastrook en dat er geen sprake is van verzwakking van het verzet.
Analisten, waaronder sommigen binnen de regering Biden, zijn het erover eens dat Israël nog lang niet de overwinning heeft behaald. Het heeft geen land veroverd, geen gevangenen bevrijd en geen hoge verzetsleiders gedood. Israël heeft geen geloofwaardig plan voor de “volgende dag” en is niet in staat om het labyrint van tunnels te vernietigen.
Wat is er over van Tel Aviv’s grootspraak over het doden van 13.000 Hamas militanten (van de 30.000-40.000 strijders), of de identificatie en vernietiging van “Hamas tunnels,” of de “zuivering” van hele gebieden van het verzet? Wat is er over van de beweringen van Netanyahu dat er nog maar “vier bataljons” zouden zijn overgebleven van Hamas?
Hoe kan het dat het Palestijnse verzet nog steeds hevig aan het vechten is in Shujaiya, Jabalia, Al-Zaytoun, Deir al-Balah, helemaal tot aan Rafah in het zuiden van Gaza? Hoe komt het dat Israëlische tanks en pantservoertuigen zo snel uitgeput raken en dat de bezettingstroepen in grotere aantallen sterven dan voorheen?
Als Netanyahu erop gokte dat de onderwerping van Jabalia, Rafah en andere belangrijke gebieden zijn vermogen om te onderhandelen over de vrijlating van Israëlische gevangenen zou vergemakkelijken, dan zou hij zijn verliezen snel moeten nemen om twee nederlagen te vermijden: een politieke van zijn coalitiepartners en een boos publiek, en een militaire in Gaza.
Alleen een staakt-het-vuren in Gaza kan de Israëlische premier redden van een Palestijnse uitputtingsslag, die het Israëlische moreel zal ondermijnen, de economie zal uitputten en zijn westerse bondgenoten zal frustreren.
Voor Haj Moussa is “het gepraat van Netanyahu en de bezettingsleiders over de verwachte overwinning niets anders dan een illusie, en het zijn slechts slogans die niets met de waarheid te maken hebben.”