Bron: Elijah J. Magnier 22 mei 2021 NL-vertaling: Francis J. ~~~
De strijd om Gaza is, voorlopig, voorbij na een onvoorwaardelijk staakt-het-vuren dat eenzijdig door Israël werd afgekondigd en door de Palestijnse verzetsgroep werd goedgekeurd. Om 02:00 uur plaatselijke tijd vanmorgen vrijdag 21 mei, en na intensieve onderhandelingen waarbij de VS, Egypte en Qatar betrokken waren, stopte het Israëlische leger met het lukraak doden door “het opzettelijk uitroeien van hele Palestijnse families” en het vernietigen van de infrastructuur en huizen van Gaza. Bovendien stemde Israël ermee in de inwoners van Sheikh Jarrah in Jeruzalem niet langer te verdrijven. De Palestijnse verzetsgroepen stemden in met het staakt-het-vuren, maar zwoeren raketten gereed te houden als Israël de deal niet nakomt. Het belangrijkste resultaat van deze strijd komt uit Syrië, waar president Bashar al-Assad de deuren opnieuw opende voor Hamas, dat nochtans bijgedragen heeft tot het doden van Syrische burgers en soldaten toen veel van zijn militanten de kant van de Takfiri hadden verkozen in de voorbije tien oorlogsjaren.
De Israëlische bombardementen op burgers en infrastructuur in Gaza hebben een niveau van oorlogsmisdaden bereikt waar de wereld tot dusver niet voor veroordeeld was. Dit is niet de eerste keer dat Israël oorlogen en gevechten voert tegen Libanon, Syrië en Gaza. Arabieren haten of doden maakt deel uit van zijn doctrine.
De wereld uitte haar woede over de terroristische Takfiri organisatie, de “Islamitische Staat” (ISIS-Daesh) en Saoedi-Arabië, wegens hun radicale leer. Deze leer volgt de radicale leer van Sheikh Ibyn Taymiyyeh en Sheikh Mohamad Abdel’ Wahhab en propageert het doden of onderwerpen van andere moslimsekten en niet-islamitische godsdiensten. Het Westen meent dat de extremistische islamitische onderwijsprogramma’s een taal van haat zijn, aanzetten tot het doden van andere mensen, en moeten worden geschrapt of ingrijpend gewijzigd worden. Maar wat leert Israël zijn kinderen? Het is niet beter. De wereld moet op de hoogte worden gebracht van het Israëlische schoolprogramma en de giftige inhoud ervan.
De antwoorden op deze vragen werden getoond in een Israëlische video waarop de volgende dialoog plaatsvond:
Leraar: Waar staat Salomons tempel?
Leerlingen: in de Al-Aqsa Moskee, en daar zullen we hem in de komende jaren bouwen.
Leraar: Wat zal er met de Al-Aqsa Moskee gebeuren?
Leerlingen: Die zal instorten, die zal ontploffen, die zal verdwijnen.
Leraar: Als je een Arabische jongen zou ontmoeten, wat zou je dan voelen?
Leerlingen: Een verlangen om hem te doden.
Leraar: Wat denk je dat er over tien jaar in Jeruzalem zal gebeuren?
Leerlingen: de hele bevolking zal het joodse geloof aannemen.
Leraar: En wat zal het lot van de Arabieren daar worden?
Leerlingen: zullen onze slaven worden, of er zal een veldslag komen waarbij alle Arabieren zullen gedood worden.
Dit is wat er in de lagere klassen in Israël wordt onderwezen. Het is een opvoeding voor moord, haat, de onderwerping van Arabieren en de vernietiging van de heilige Al-Aqsa Moskee, momenteel in het oog van de orkaan. De opgravingen onder Al-Aqsa begonnen na de oorlog van 1967, toen Harat Al-Maghariba (de 770 jaar oude Marokkaanse wijk), grenzend aan de Al-Buraq Muur, aan de westzijde van de moskee werd afgebroken als toegang voor de Zionistische soldaten en kolonisten tot de pleinen. Sindsdien is Israël niet gestopt met het zoeken naar een “Tempel van Salomo”, een excuus om zich meester te maken van een van de belangrijkste religieuze plaatsen voor de moslims. Israël is erin geslaagd de fundamenten van de Al-Aqsa Moskee te ondermijnen. Er zijn aanzienlijke scheuren ontstaan in de zuidelijke muur van Al-Aqsa als gevolg van de voortdurende opgravingen onder de Al-Buraq muur. Israël wordt ervan beschuldigd chemische stoffen in de muren van de moskee te hebben gespoten om de erosie ervan te veroorzaken. De schade aan Al-Aqsa begon na de opening in 2006 van een nieuwe zaal voor Joodse gelovigen op het Al-Buraq Plein onder het gebouw van de Islamitische Rechtbanken om de Herodian Road te verbinden die zich uitstrekt van de onderkant van de Al-Buraq Muur naar de voorstad Silwan, ten zuiden van de Al-Aqsa Moskee.
De Gaza-oorlog die onlangs uitbrak was het gevolg van het feit dat de Palestijnse militanten zich bewust waren van het voornemen van de zionistische authoriteiten om Jeruzalem te Judaïseren en alle Arabische inwoners uit de stad te verdrijven. Israël begon zijn campagne in de Sheikh Jarrah-wijk in Jeruzalem om Arabieren met geweld van hun land te verdrijven en in hun plaats een zionistische bevolking te vestigen. De Palestijnse verzetsgroepen (voornamelijk Hamas en de Islamitische Jihad) in Gaza besloten een ultimatum te stellen aan Israël om te voorkomen dat het Arabieren en moslims uit Jeruzalem zou deporteren. De voormalige Amerikaanse president Donald Trump bood de stad onrechtmatig aan als geschenk aan zijn vriend, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Het doel van Israël was (en is nog steeds) om Jeruzalem in te nemen, om vervolgens in latere jaren de Westelijke Jordaanoever in te palmen.
Israël zal zich niet van zijn doel laten weerhouden, maar moet zijn plannen om Jeruzalem te bezetten nog een tijdje uitstellen. Bijgevolg is het besluit van Gaza om het akkoord over het staakt-het-vuren – ondanks de zware menselijke en materiële verliezen – te koppelen aan de bescherming van de Palestijnse inwoners van Jeruzalem; een besluit dat voortkomt uit de wil om de heilige stad en de Arabische bevolking te verdedigen.
De Arabische Palestijnse bevolking in Gaza leek bereid de verliezen te aanvaarden die zij in deze strijd heeft geleden en in toekomstige gevechten nog zal lijden, een prijs die de Palestijnen waardig achten voor de verdediging van wat er nog overblijft van Palestina. Israël zou Gaza-stad willen isoleren en overlaten aan de Palestijnen omdat het een te grote bevolking heeft (1,7 miljoen inwoners op 368 vierkante km). Daarom wil Israël niet de last dragen voor het controleren van Gaza en het zorgen voor de bewoners, eerder dan Gaza te bezetten, een plan dat minstens tientallen jaren kan duren en enorme verliezen kan veroorzaken.
De Gaza-oorlog, die ongeveer tien dagen geleden uitbrak, is de eerste van een reeks toekomstige conflicten waarbij alle Israëlische steden onder de regen van Palestijnse raketten zullen komen te liggen. Israël is zijn militaire capaciteit aan het ontwikkelen. Zo ook het verzet dat zich richtte op het hoge noorden en zuiden en de Israëlische inwoners en zijn politieke en militaire leiders dwong om zich in schuilkelders te verschansen.
Gaza heeft zijn doel bereikt, en dienovereenkomstig zal het “Zwaard van Jeruzalem” zich ook na het einde van deze huidige oorlog nog vele jaren aan Israël blijven opleggen, tot de tijd voor de volgende slag is aangebroken.
Subscribe to get access
Copyright © https://ejmagnier.com 2020
Aan mijn lezers: De nieuwsindustrie is onder grote druk komen te staan door het neoliberalisme en de COVID lockdown. Helaas rest mij geen andere keuze dan om individuele ondersteuning te vragen. Door je in te schrijven ondersteun je de onderzoeksjournalistiek die nodig is voor een goed begrip van wat er in het Midden-Oosten (en Venezuela) gebeurt. Hartelijke dank aan iedereen die hieraan bijdraagt. – Elijah J. Magnier