Bron: Max Blumenthal theGreyZone, 27 oktober 2023 ~~~
Het Israëlische leger kreeg orders om Israëlische huizen en zelfs hun eigen bases te beschieten toen ze op 7 oktober werden overrompeld door Hamas-militanten. Hoeveel Israëlische burgers waarvan gezegd werd dat ze “levend verbrand” waren, werden eigenlijk gedood door eigen vuur?
Voorlopig is deze tekst nog zonder hyperlinks naar bronnen - kijk daarvoor naar de engelse tekst, of hier later in de avond.
Verschillende nieuwe getuigenissen van Israëlische getuigen van de Hamas verrassingsaanval op Zuid-Israël op 7 oktober dragen bij aan het groeiende bewijs dat het Israëlische leger zijn eigen burgers doodde toen ze vochten om Palestijnse schutters te neutraliseren.
Tuval Escapa, een lid van het veiligheidsteam voor Kibboets Be’eri, heeft een hotline opgezet om te coördineren tussen bewoners van de kibboets en het Israëlische leger. Hij vertelde de Israëlische krant Haaretz dat toen de wanhoop begon toe te slaan, “de commandanten in het veld moeilijke beslissingen namen – waaronder het beschieten van huizen met hun bewoners om de terroristen samen met de gijzelaars uit te schakelen.”
In een apart rapport dat in Haaretz werd gepubliceerd, werd opgemerkt dat het Israëlische leger “gedwongen was om een luchtaanval aan te vragen” op zijn eigen faciliteit binnen de Erez grensovergang naar Gaza “om de terroristen af te weren” die de controle hadden overgenomen. Die basis was op dat moment gevuld met officieren en soldaten van het Israëlische burgerbestuur (settlement-security).
Deze rapporten geven aan dat er orders kwamen van de legerleiding om huizen en andere gebieden binnen Israël aan te vallen, zelfs ten koste van vele Israëlische levens.
Een Israëlische vrouw met de naam Yasmin Porat bevestigde in een interview met Israel Radio dat het leger “ongetwijfeld” talrijke Israëlische niet-strijders heeft gedood tijdens vuurgevechten met Hamas-militanten op 7 oktober. “Ze schakelden iedereen uit, inclusief de gijzelaars,” verklaarde ze, verwijzend naar de Israëlische speciale strijdkrachten.
Zoals David Sheen en Ali Abunimah rapporteerden in Electronic Intifada, beschreef Porat “zeer, zeer zwaar kruisvuur” en Israëlische tankbeschietingen, die leidden tot veel slachtoffers onder de Israëliërs.
Toen Porat werd vastgehouden door de Hamas schutters, herinnerde hij zich: “Ze hebben ons niet mishandeld. We werden heel menselijk behandeld… Niemand behandelde ons gewelddadig.”
Ze voegde eraan toe: “Het doel was om ons te ontvoeren naar Gaza, niet om ons te vermoorden.”
Volgens Haaretz was het leger pas in staat om de controle over Be’eri te herstellen nadat het had toegestaan om de huizen van de Israëli’s die gevangen waren genomen te “beschieten”. “De prijs was verschrikkelijk: minstens 112 inwoners van Be’eri werden gedood,” schreef de krant. “Anderen werden ontvoerd. Gisteren, 11 dagen na het bloedbad, werden de lichamen van een moeder en haar zoon ontdekt in één van de verwoeste huizen. Er wordt aangenomen dat er nog meer lichamen tussen het puin liggen.”
Veel van de beschietingen in Be’eri werden uitgevoerd door Israëlische tankbemanningen. Zoals een verslaggever van de door het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken gesponsorde krant i24 opmerkte tijdens een bezoek aan Be’eri, “werden kleine en schilderachtige huizen gebombardeerd of vernietigd” en “werden goed onderhouden gazons verscheurd door de sporen van een pantservoertuig, misschien een tank.
Apache gevechtshelikopters speelden ook een belangrijke rol in de reactie van het Israëlische leger op 7 oktober. Piloten vertelden aan Israëlische media dat ze naar het slagveld vlogen zonder enige informatie, niet in staat om onderscheid te maken tussen Hamasstrijders en Israëlische tegenstanders, en toch vastbesloten om “de buik leeg te maken” van hun oorlogsmachines. “Ik sta voor een dilemma waar ik op moet schieten, omdat het er zoveel zijn,” zei een Apache piloot.
Videobeelden gefilmd door geüniformeerde Hamas schutters maken duidelijk dat ze op 7 oktober opzettelijk veel Israëli’s neerschoten met Kalashnikov geweren. De Israëlische regering heeft echter geen genoegen genomen met geverifieerd videobewijs. In plaats daarvan gaat ze door met het verspreiden van foto’s van “onherkenbaar verbrande lichamen” om te benadrukken dat militanten op sadistische wijze hun gevangenen hebben gedood en sommigen zelfs hebben verkracht voordat ze hen levend verbrandden.
Het doel achter de gruweltentoonstelling van Tel Aviv is duidelijk: Hamas afschilderen als “erger dan ISIS” en tegelijkertijd steun kweken voor het voortdurende bombardement van het Israëlische leger op de Gazastrook, dat al meer dan 7000 doden heeft geëist, waaronder op het moment van publicatie minstens 2500 kinderen. Terwijl honderden gewonde kinderen in Gaza zijn behandeld voor wat een chirurg beschreef als “vierdegraads brandwonden” veroorzaakt door nieuwe wapens, blijft de focus van de Westerse media gericht op Israëlische burgers die op 7 oktober “levend verbrand” zouden zijn.
Toch wijst het toenemende bewijs van bevelen tot eigen vuur van Israëlische legercommandanten er sterk op dat ten minste enkele van de meest schokkende beelden van verkoolde Israëlische lijken, tot puin gereduceerde Israëlische huizen en uitgebrande hulzen van voertuigen die aan de westerse media werden gepresenteerd, in feite het handwerk waren van tankbemanningen en helikopterpiloten die Israëlisch grondgebied bestookten met granaten, kanonvuur en Hellfire-raketten.
Het lijkt er inderdaad op dat het Israëlische leger op 7 oktober zijn toevlucht heeft genomen tot dezelfde tactieken die het heeft gebruikt tegen burgers in Gaza, waardoor het dodental onder zijn eigen burgers is gestegen door het lukrake gebruik van zware wapens.
Israël bombardeert zijn eigen basis, zenuwcentrum van de belegering van Gaza
Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) lanceerden Operatie Al-Aqsa Vloed om 6 uur ’s ochtends op 7 oktober en overrompelden snel de militaire bases van waaruit Israël zijn belegering van de Gazastrook handhaaft. De belangrijkste doelstelling van Hamas en PIJ was de vrijlating van Palestijnen die door Israël gevangen worden gehouden, waaronder 700 kinderen die elk jaar door het gevangenissysteem gaan en 1264 Palestijnen die momenteel zonder aanklacht worden vastgehouden.
De ruil in 2011 voor Gilad Shalit, een Israëlische soldaat die vijf jaar eerder gevangen was genomen en werd vrijgelaten in ruil voor 1027 gevangenen, vormde een duidelijke inspiratie voor Al-Aqsa Flood. Door militaire bases en kibboetzes te bestormen, wilden de Palestijnse militanten zoveel mogelijk Israëlische soldaten en burgers gevangen nemen en levend mee terugnemen naar Gaza.
De bliksemaanval overrompelde onmiddellijk de Israëlische Gaza-afdeling. Op video-opnamen van GoPro-camera’s op de helmen van Palestijnse strijders is te zien hoe Israëlische soldaten snel na elkaar worden neergemaaid, velen nog gekleed in ondergoed en onbewaakt. Ten minste 340 actieve soldaten en inlichtingenofficieren werden gedood op 7 oktober, goed voor bijna 50% van de bevestigde Israëlische doden. Onder de slachtoffers bevonden zich hoge officieren zoals kolonel Jonathan Steinberg, de commandant van de Israëlische Nahal Brigade. (Veel eerstehulpverleners en gewapende Israëlische burgers werden ook gedood).
De Erez Crossing is de thuisbasis van een enorme militaire en Coordination of Government Activities in the [Occupied] Territories (COGAT) faciliteit die functioneert als het zenuwcentrum van Israëls belegering van Gaza. Toen het op 7 oktober onder de voet werd gelopen door Palestijnse strijders, met drommen bureaucraten van het leger binnen, raakte het Israëlische leger in paniek.
Volgens Haaretz “verschanste de commandant van de Gaza Divisie, Brig.Gen. Avi Rosenfeld, zich samen met een handvol mannelijke en vrouwelijke soldaten in de ondergrondse oorlogskamer van de divisie en probeerde wanhopig de aangevallen sector te redden en dat zo te organiseren. Veel van de soldaten, waarvan de meesten geen gevechtspersoneel waren, werden buiten gedood of gewond. De divisie was genoodzaakt om een luchtaanval op de [Erez Crossing] basis zelf aan te vragen om de terroristen af te slaan.”
Op een video die tien dagen na de strijd – en de Israëlische luchtaanval – is vrijgegeven door Israëls COGAT, is te zien hoe het dak van de Erez Crossing faciliteit ernstige structurele schade heeft opgelopen.
🔴 Israëlische functionarissen keerden vandaag voor het eerst sinds het uitbreken van de oorlog terug naar de Erez grensovergang aan de Israëlische grens met Gaza.
Personeel van het Ministerie van Defensie beoordeelde de schade die Hamas-terroristen hebben aangericht aan de infrastructuur van de grensovergang pic.twitter.com/Ax5t0UDGNR
- i24NEWS English (@i24NEWS_EN) 17 oktober 2023
Israëlische Apache helikopters vallen binnen Israël aan: “Ik sta voor een dilemma waar ik op moet schieten”
Tegen 10u30, volgens een verslag dat het leger gaf aan de Israëlische nieuwsoutlet Mako, “hadden de meeste [Palestijnse] troepen van de oorspronkelijke invasiegolf het gebied al verlaten voor Gaza.” Maar met de snelle ineenstorting van de Gazaanse divisie van het Israëlische leger stroomden plunderaars, gewone omstanders en guerrillastrijders van laag niveau, die niet noodzakelijk onder het bevel van Hamas stonden, vrij Israël binnen.
Tegen die tijd hadden de twee Apache helikoptersquadrons van Israël 8 helikopters in de lucht, “en er was bijna geen informatie beschikbaar om noodlottige beslissingen te helpen nemen,” rapporteerde Mako. De eskaders waren pas tegen de middag op volle sterkte.
Terwijl de golf van infiltraties vanuit Gaza chaos op de grond veroorzaakte, ontketenden de ontregelde Israëlische piloten een razernij van raket- en mitrailleursalvo’s: “De Apache piloten getuigen dat ze een enorme hoeveelheid munitie afvuurden, de ‘buik van de helikopter’ in een paar minuten leeg maakten, naar de herbewapening vlogen en terugkeerden naar de lucht, opnieuw en opnieuw. Maar het hielp niet en dat begrijpen ze,” meldde Mako.
De Apache helikopters lijken zich te hebben gericht op voertuigen die Gaza binnenkwamen vanaf het elektronische muziekfestival Nova en nabijgelegen kibboetzes, vielen auto’s aan met de kennelijke wetenschap dat er Israëlische gevangenen in konden zitten. Ze schoten ook op ongewapende mensen die uit auto’s stapten of te voet door de velden aan de rand van Gaza liepen.
🇮🇱⚔️🇵🇸Israeli AH-64 Apache attacking Hamas fighters with it’s cannon and missiles. pic.twitter.com/flzwHYP7dg
— Heyman_101 (@SU_57R) October 9, 2023
In een interview met de Israëlische Mako news outlet, reflecteerde een Apache piloot op het moeilijke dilemma of hij moest schieten op mensen en auto’s die terugkeerden naar Gaza. Hij wist dat in veel van die voertuigen misschien Israëlische gevangenen zaten. Maar hij koos ervoor om toch het vuur te openen. “Ik kies dat soort doelen,” zei de piloot, “waarbij ik tegen mezelf zeg dat de kans klein is dat ik hier ook op gijzelaars schiet.” Hij gaf echter toe dat zijn oordeel “niet 100% was”.
“Ik begrijp dat we hier moeten schieten en snel,” vertelde de commandant van de Apache eenheid, Lt. Kol. E., in een apart verslag aan Mako. “Schieten op mensen in ons gebied – dit is iets waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou doen.”
Lt. Kol. A., een reservepiloot in dezelfde eenheid, beschreef een mist van verwarring: “Ik sta voor een dilemma waar ik op moet schieten, omdat het er zoveel zijn.”
Een reportage over de Apache eskaders door de Israëlische krant Yedioth Aharanoth vermeldde dat “de piloten zich realiseerden dat het enorm moeilijk was om binnen de bezette buitenposten en nederzettingen te onderscheiden wie een terrorist was en wie een soldaat of burger… De vuursnelheid tegen de duizenden terroristen was in het begin enorm en pas op een bepaald moment begonnen de piloten de aanvallen af te remmen en de doelen zorgvuldig te selecteren.”
Een eskadercommandant legde aan Mako uit hoe hij bijna het huis van een Israëlische familie, bezet door Hamasmilitanten, aanviel en er uiteindelijk met kanonschoten naast vuurde. “Onze troepen hadden nog geen tijd gehad om deze nederzetting te bereiken,” herinnerde de piloot zich, “en ik had toen al geen raketten meer, wat het nauwkeurigere wapentuig is.”
Aangezien de familie zich in een versterkte schuilkelder bevond, besloot de piloot “om op 30 meter van dit huis met een kanon te schieten, een zeer moeilijke beslissing. Ik schiet zodat als ze daar zijn, ze de bommen in het huis zullen horen, dat ze begrijpen dat het bekend is dat ze daar zijn, en met de hoop dat ze dat huis zullen verlaten. Ik zeg je ook de waarheid, het kwam in me op dat ik op het huis aan het schieten was.”
Uiteindelijk gaven de Israëlische helikopterpiloten de schuld aan slimme Hamas tactieken voor hun onvermogen om onderscheid te maken tussen de gewapende militanten en Israëlische non-combattanten. “Het Hamas-leger, zo blijkt, maakte het de helikopterpiloten en de operators van de UAV’s opzettelijk moeilijk,” beweerde Yedioth Aharanoth.
Volgens de Israëlische krant, ” kwam het aan het licht dat de binnenvallende troepen in de laatste briefings gevraagd werden om langzaam de nederzettingen en buitenposten binnen te lopen of er binnen, en in geen geval te rennen, om de piloten te laten denken dat ze Israëli’s waren. Deze misleiding werkte geruime tijd, totdat de Apache piloten zich realiseerden dat ze alle uitzonderingen moesten overslaan. Pas rond 9:00 uur begonnen sommigen van hen uit zichzelf, zonder toestemming van meerderen, de terroristen met de kanonnen te bespuiten.”
En zo, zonder enige intelligentie of vermogen om onderscheid te maken tussen Palestijns en Israëlisch, lieten de piloten een furie van kanon- en raketvuur los op de Israëlische gebieden eronder.
Eén van de vele huizen in Kibboets Be’eri die lijkt te zijn beschoten met zware wapens
Het Israëlische leger “schakelde iedereen uit, inclusief de gijzelaars” en vuurde tankgranaten af op huizen in de kibboets.
Foto’s van de nasleep van de gevechten binnen kibboetsen zoals Be’eri – en van de Israëlische bombardementen op deze gemeenschappen – tonen puin en verkoolde huizen die lijken op de nasleep van Israëlische tank- en artillerieaanvallen binnen Gaza. Tuval Escapa, de veiligheidscoördinator van Kibboets Be’eri, vertelde Haaretz dat Israëlische legercommandanten het bevel hadden gegeven om “huizen te beschieten op hun bewoners om de terroristen samen met de gijzelaars uit te schakelen”.
Yasmin Porat, een deelnemer aan het Nova muziekfestival die naar Kibboets Be’eri vluchtte, vertelde aan de Israëlische Radio dat toen Israëlische speciale eenheden arriveerden tijdens een gijzelingsactie, “ze iedereen uitschakelden, inclusief de gijzelaars omdat er zeer, zeer zwaar kruisvuur was.”
“Na krankzinnig kruisvuur,” vervolgde Porat, “werden twee tankgranaten in het huis geschoten. Het is een klein kibboets huis, niets groots.”
Verwoeste huizen in Kibboets Be’eri na de gevechten op 7 oktober, waarbij Israëlische tankbeschietingen op woningen plaatsvonden.
Een video geplaatst door het Telegram-account van Israëls South Responders toont de lichamen van Israëli’s die ontdekt zijn onder het puin van een huis dat verwoest is door een krachtige explosieve ontploffing – waarschijnlijk een tankgranaat. De rechtse New York Post publiceerde een verslag over een soortgelijk incident waarbij het lichaam van een jongen verschroeid werd gevonden onder de ruïnes van zijn huis in Be’eri.
Het fenomeen van verkoolde lijken waarvan de handen en enkels waren vastgebonden en die in groepen werden gevonden onder het puin van verwoeste huizen, roept ook vragen op over “vriendelijk” tankvuur.
Yasmin Porat, de gijzelaar die een impasse in Be’eri overleefde, beschreef hoe militanten van Hamas de handen van haar partner achter zijn rug vastbonden.
Nadat een militante commandant zich had overgegeven en haar als menselijk schild had gebruikt om zijn veiligheid te garanderen, zag ze haar partner op de grond liggen, nog in leven. Ze verklaarde dat Israëlische veiligheidstroepen hem en de andere gijzelaars “ongetwijfeld” hadden gedood toen ze het vuur openden op de overgebleven militanten binnen, onder andere met tankgranaten.
Israëlische veiligheidstroepen openden ook het vuur op vluchtende Israëli’s die ze voor Hamas-schutters aanzagen. Danielle Rachiel, een inwoner van Ashkelon, beschreef hoe ze bijna werd gedood toen ze het Nova muziekfestival ontvluchtten toen het werd aangevallen door militanten uit Gaza. “Toen we de rotonde [bij een kibboets] bereikten, zagen we Israëlische veiligheidstroepen!” herinnerde Rachiel zich. “We hielden ons hoofd naar beneden [omdat] we automatisch wisten dat ze ons verdacht zouden vinden, in een kleine in elkaar geslagen auto… uit dezelfde richting als waar de terroristen vandaan kwamen. Onze troepen begonnen op ons te schieten!”
“Toen onze troepen op ons schoten, verbrijzelden onze ruiten,” ging ze verder. Pas toen ze in het Hebreeuws riepen: “Wij zijn Israëliërs!”, stopte het schieten en werden ze in veiligheid gebracht.
Uit de videogetuigenis van Danielle Rachiel op 7 oktober
Sommige Israëli’s hadden niet zoveel geluk als Rachiel. Adi Ohana werd vlak bij zijn huis doodgeschoten door de Israëlische politie nadat hij voor een Palestijnse guerrilla werd aangezien. “Een onschuldige man werd gedood op de meest nalatige manier mogelijk,” klaagde zijn nicht.
Israëlische media vullen zich nu met berichten over het neerschieten van Israëlische landgenoten door het leger, zelfs toen zij hun huizen verdedigden tegen Palestijnse schutters.
Toonden de nu verdwenen foto’s van Israël van de “Hamas gruweldaad” dode Hamas strijders?
Een van de gruwelijkste video’s van de nasleep van 7 oktober, ook gepubliceerd op het Telegram-account van South Responders, toont een auto vol verkoolde lijken (hieronder) bij de ingang van Kibboets Be’eri. De Israëlische regering heeft deze slachtoffers afgeschilderd als Israëlische slachtoffers van sadistisch Hamas geweld. De gesmolten stalen carrosserie en het ingestorte dak van de auto, en de volledig verschroeide lijken binnenin, wijzen echter op een voltreffer van een Hellfire raket.
Het is ook mogelijk dat de mannelijke inzittenden van de auto Hamas activisten waren die binnenstroomden nadat de hekken waren doorbroken. Het is ook mogelijk dat ze terugkeerden naar Gaza met Israëlische gevangenen in hun auto.
De Israëlische VN-ambassadeur, Gilad Erdan, lijkt foto’s van dode Hamasstrijders te hebben gepromoot tijdens zijn tirade op 26 oktober bij de Verenigde Naties. Erdan gebaarde boos op het podium en schreeuwde dat “we tegen dieren vechten” voordat hij een papier tevoorschijn haalde met een QR-code met het opschrift: “Scan om de wreedheden van Hamas te zien.
Toen ik de code die dag rond het middaguur scande, vond ik ongeveer 8 gruwelijke beelden van verbrande lichamen en zwartgeblakerde lichaamsdelen. Een ervan toonde een stapel volledig verkoolde mannelijke lijken die in een container waren gestapeld. Zouden Israëlische reddingswerkers en medici zich op een dergelijke manier van dode Joodse Israëli’s hebben ontdaan?
Alle Israëli’s die op 7 oktober werden gedood, lijken in individuele lijkzakken te zijn verzameld en naar mortuaria te zijn vervoerd. Intussen is op talloze video’s te zien hoe Israëli’s de lijken van door veiligheidstroepen gedode Hamas-schutters bevuilen – ze kleden zich uit, urineren erop en verminken hun lichamen. Hun lichamen in een container gooien lijkt deel uit te maken van het de facto beleid van lijkenmishandeling.
Iets meer dan twaalf uur nadat ambassadeur Erdan de vermeende gruwelfoto’s van Hamas promootte bij de VN, bevatte het Google Drive bestand slechts één korte video. Onder de mysterieus verdwenen foto’s was het beeld van de afvalcontainer gevuld met verbrande lichamen. Was deze verwijderd omdat het Hamasstrijders toonde die in brand werden gestoken door een Hellfire raket, en geen Israëli’s die “levend verbrand” werden door Hamas?
De Israëlische ambassadeur Gilad Erdan bij de VN, 26 oktober. De QR-code die hij toonde leidt momenteel naar een 404 melding.
Verwoestingen die doen denken aan Israëlische aanvallen op Gaza
Sommige reddingswerkers die na 7 oktober op de plaatsen van het bloedbad in het zuiden van Israël aankwamen, zeiden dat ze nog nooit zo’n vernietiging hadden gezien. Maar voor degenen die getuige zijn geweest van de Israëlische bombardementen op de Gazastrook, zouden de beelden van gebombardeerde huizen en verbrande auto’s bekend moeten zijn.
Toen ik verslag deed van de 51 dagen durende aanval van Israël op Gaza in 2014, stuitte ik in het centrum van Gaza op een vernield voertuig van een jonge taxichauffeur genaamd Fadel Alawan, die was vermoord door een Israëlische drone nadat hij ongewild een gewonde Hamas-strijder had afgezet bij een nabijgelegen ziekenhuis. In de auto waren de resten van Alawans sandaal nog te zien, versmolten in het gaspedaal.
Tegen de middag van 7 oktober waren vredige nederzettingen en woestijnwegen in het zuiden van Israël verkoold en bezaaid met gebombardeerde auto’s die veel leken op die van Alawan. Waren de lichtbewapende Hamasstrijders werkelijk in staat om op zo’n grote schaal vernielingen aan te richten?
Fadel Alawah bracht een gewonde man naar een ziekenhuis, zonder te weten dat hij een strijder was. Dit is wat een drone met zijn auto deed: pic.twitter.com/84GTpgPxSo
- Max Blumenthal (@MaxBlumenthal) 16 augustus 2014
Verspreidt de Israëlische regering foto’s van eigen vuur slachtoffers?
Op 23 oktober verzamelde de Israëlische regering leden van de internationale pers voor een off-the-record propagandasessie. Binnen een gesloten militaire basis bombardeerden functionarissen de pers met snuff films en een verzameling lugubere beschuldigingen van “schrijnende scènes van moord, marteling en onthoofding tijdens de aanval van Hamas op 7 oktober”, aldus de Times of Israel.
Honderden journalisten en fotografen van mediabedrijven over de hele wereld waren vandaag aanwezig bij de vertoning van een film met verschillende beelden die de omvang van de gruweldaden van Hamas laten zien.
De beelden waren afkomstig van verschillende bronnen, waaronder bodycams gedragen door… pic.twitter.com/c2HRdI98Lh
- (((Emanuel Miller)) 🌻 (@emanumiller) 23 oktober 2023
In misschien wel het meest verontrustende document dat door de Israëlische regering werd gepresenteerd, werden verslaggevers getrakteerd op videobeelden waarop “een gedeeltelijk verbrand vrouwenlijk te zien is, met een verminkt hoofd… De jurk van de dode vrouw is tot haar middel opgetrokken en haar onderbroek is verwijderd”, aldus de Times of Israel.
Daniel Amram, de populairste privé-nieuwsblogger in Israël, tweette de video van het verbrande lijk van de vrouw en beweerde dat “ze verkracht en levend verbrand was”.
Dear @GretaThunberg, please watch this family who just found her sister after she was raped and burned alive,
they can’t even recognize her. their own sister.
They do it in the name of “free palestine” today you gave them a reason and justification to continue. Be proud. pic.twitter.com/UDh1a1pz9g— daniel amram – דניאל עמרם (@danielamram3) October 20, 2023
In feite leek de jonge vrouw onmiddellijk gedood te zijn door een krachtige explosie. En ze leek uit de auto te zijn gehaald waarin ze zat – en die mogelijk toebehoorde aan een gijzelnemer uit Gaza. Het voertuig was volledig vernield en lag op een zandveld, zoals vele andere die door Apache helikopters werden aangevallen. Ze was schaars gekleed met gespreide benen.
Hoewel ze had deelgenomen aan het elektronische muziekfestival Nova, waar veel vrouwelijke deelnemers gekleed gingen in schaarse kleding, en haar gebogen ledematen typerend waren voor een lichaam dat na rigor mortis in een auto was gaan zitten, beweerden Israëlische experts en functionarissen dat ze was verkracht.
Maar de beschuldigingen van aanranding zijn tot nu toe ongegrond gebleken. De woordvoerder van het Israëlische leger, Mickey Edelstein, hield tegenover verslaggevers tijdens de persbriefing op 23 oktober vol dat “we bewijs hebben” van verkrachting, maar toen hem gevraagd werd naar bewijs, zei hij tegen de Times of Israel: “dat kunnen we niet delen.”
Was deze jonge vrouw het zoveelste slachtoffer van de friendly fire orders van het Israëlische leger? Alleen een onafhankelijk onderzoek kan de waarheid achterhalen.
Israëlische leger doodt Israëlische gevangenen in Gaza, moppert over hun vrijlating
In Gaza, waar zo’n 200 Israëlische burgers gegijzeld worden gehouden, is er weinig twijfel over wie de gevangenen doodt. Op 26 oktober kondigde de gewapende vleugel van Hamas, bekend als de Al-Qassam Brigades, aan dat Israël “bijna 50 gevangenen” had gedood tijdens raketaanvallen.
Als het Israëlische leger zich opzettelijk had gericht op gebieden waarvan het wist dat de gevangenen daar werden vastgehouden, dan zouden zijn acties in overeenstemming zijn geweest met de Hannibal-richtlijn van Israël. De militaire procedure werd in 1986 ingesteld na het Jibril-akkoord, een deal waarbij Israël 1150 Palestijnse gevangenen ruilde voor drie Israëlische soldaten. Na hevig politiek verzet stelde het Israëlische leger een geheim veldbevel op om toekomstige ontvoeringen te voorkomen. De voorgestelde operatie ontleende zijn naam aan de Carthaagse generaal die ervoor koos zichzelf te vergiftigen in plaats van gevangen te worden gehouden door de vijand.
De laatste bevestigde toepassing van de Hannibal-richtlijn vond plaats op 1 augustus 2014 in Rafah, Gaza, toen Hamas-strijders een Israëlische officier gevangennamen, luitenant Hadar Goldin, wat het leger ertoe aanzette om meer dan 2000 bommen, raketten en granaten op het gebied los te laten, waarbij de soldaat samen met meer dan 100 Palestijnse burgers om het leven kwamen.
Of Israël nu wel of niet opzettelijk zijn gevangen burgers in Gaza doodt, het is merkwaardig allergisch gebleken voor hun onmiddellijke vrijlating. Op 22 oktober, nadat Israël een aanbod van Hamas had geweigerd om 50 gijzelaars vrij te laten in ruil voor brandstof, wees het een aanbod van Hamas af om Yocheved Lifshitz, een 85-jarige Israëlische vredesactiviste, en haar 79-jarige vriendin, Nurit Cooper, vrij te laten.
Toen Israël een dag later instemde met hun vrijlating, was op video te zien hoe Lifshitz handen gaf aan een militant van Hamas en hem “Shalom” toesprak terwijl hij haar uit Gaza escorteerde. Tijdens een persconferentie die dag vertelde ze over de menselijke behandeling die ze kreeg van haar ontvoerders.
Na haar vrijlating uit Gaza door Hamas wordt de 85-jarige Yosheved Lifshitz geïnterviewd over haar ervaring in gevangenschap. pic.twitter.com/MOTEJ82BmB
- The Cradle (@TheCradleMedia) 24 oktober 2023
Het spektakel van de vrijlating van Lifshitz werd door de spinmeisters van de Israëlische regering behandeld als een propagandaramp. Ambtenaren mopperden dat het een ernstige “vergissing” was om haar publiekelijk te laten spreken.
Het Israëlische leger was niet minder ontstemd over haar plotse vrijheid. Zoals de Times of Israel meldde: “Het leger is bezorgd dat verdere vrijlating van gijzelaars door Hamas ertoe zou kunnen leiden dat het politieke leiderschap een grondinvasie uitstelt of zelfs halverwege stopt.”